De Morgenman, blauwe ogen & treindromen
Lieve lezer,
Er is veel tijd verstreken sinds we elkaar voor het laatst spraken. Ik heb onze correspondentie gemist. Jij hopelijk ook. Voel je vrij te reageren op deze mail. Ik beloof niet weer zo lang niets te laten horen.
Je ontvangt dit bericht omdat je je lang geleden hebt ingeschreven om van mij, Thijs Ros, te horen. In dit bericht deel ik iedere maand wat me bezighoudt en waaraan ik werk. Je kunt je altijd uitschrijven.

Faune de la Sénégambie, Paris: O. Doin, 1883-1887
Hoe tof is dit? De Biodiversity Heritage Library heeft 150.000 botanische en zoölogische beelden gepubliceerd in de volledige resolutie. En daar zitten prachtige platen tussen.

Faune de la Sénégambie, Paris: O. Doin, 1883-1887
De Morgenman
Het is stil thuis. De verwarming piept en kraakt zoals dat gaat in een woning van bijna 100 jaar oud. Ik blader wat door een magazine met meubels die ik nooit kan of wil betalen. Sinds begin dit jaar maak ik meer tijd voor minder dingen. Meer lezen. Minder kijken. Meer schrijven. Minder zorgen om in plaats daarvan—hoe vreselijk het woord ook—meer te genieten.
Om inspiratie op te doen, moet je dingen meemaken. En dat begint bij leven met aandacht. Aandacht voor anderen, voor de omgeving en voor jezelf. Daarom ben ik gaan nietsdoen. Ik zit op de bank, blader door mijn blaadje en hoor het tikken van de kachel. Niet meer, niet minder. Je zou kunnen zeggen dat ik mijn tijd verdoe. Dan antwoord ik dat het goed voelt even niets te moeten.
Dit besef vormt de basis voor een verhaal dat ‘De Morgenman’ heet. Het is mijn eerste verhaal van 2020. Over een man die jong is en naar morgen kijkt totdat niet meer zo blijkt te zijn. De bloesems van de lente in de herfst van het bestaan.
Je leest De Morgenman hier. Ik sta open voor je feedback. Laat je mij weten wat je ervan vindt?

Phoebe Morris, illustrator van True Blue
Wat zou er gebeuren als jouw toekomst wordt bepaald door de kleur van je ogen? Het antwoord op die vraag geeft True Blue in een prachtige online omgeving. Een verhaal van auteur Eliot Peper met illustraties van Phoebe Morris en een ontwerp van Peter Nowell. In mijn niet-blauwe ogen één van de betere manieren om fictie online te delen.

Under the Wave off Kanagawa, Katsushika Hokusai, 1830-1832
Het probleem van klimaatverandering is gigantisch en vaag tegelijk. Want: gevolgen van ons vervuilende gedrag zijn pas na een opeenstapeling daarvan zichtbaar. Toch? De Noorse publieke omroep legt bloot dat klimaatverandering nu al op grote schaal zichtbaar is. Daarmee verandert de crisis van probleem voor onze (klein)kinderen meteen in een LEGO-steen die nu onder onze voeten ligt.

De voor mij nieuwe verhalenbundel Exhalation van Ted Chiang nam me deze maand mee op een rollercoaster van emoties. Het eerste verhaal in een duizend-en-één-nachtachtige setting nam me terug en vooruit in de tijd en liet me verdrietig maar hoopvol achter. Het tweede, over een robot die zijn eigen geheugen onderzoekt en opereert, toverde een glimlach op mijn gezicht. Ik zit nog middenin de bundel maar wil 'm je nu al van harte aanbevelen.
Op aanraden van Robin Sloan las ik Train Dreams. De novelle van Denis Johnson beschrijft het leven in de Amerikaans midwest in het begin van de vorige eeuw, waar Robert Grainier werkt bij het spoor en in de bossen. Na het verlies van zijn vrouw en dochtertje heeft hij grote moeite de wereld te begrijpen en denkt hij dromend terug aan vervlogen tijden.
Prikbord
Werk: Schrijven, schrijven, schrijven. Plotten en plannen van een groter project.
Muziek: Claude Debussy's Clair de Lune door Martin Jones.
Kijken: Richard Linklater's schitterende liefdesverhaal Before Sunrise met hoofdrollen voor Ethan Hawke en Julie Delpy.
Eten en drinken: Verse appeltaart uit de nieuwe oven.
Bedankt voor je aandacht.
Thijs
Den Haag, maart 2020.
Deze nieuwsbrief maakt gebruik van affiliatelinks van Bol.com. Daarmee wordt de verzending van de nieuwsbrief gefinancierd. Veel van de genoemde boeken zijn ook te leen bij de bibliotheek.