İki haftalık Albümk bültene hoşgeldiniz, ben Batu. Abone değilseniz, olmak için tık.

---

 

---

Herkese merhaba, Albümk’ün ilk sayısına hoş geldiniz.

Müzikle son birkaç yıl öncesine kadar olan iştigalimin çoğu rock ve metal dinlemek, yapmakla özetlenebilir. O yüzden de bir şarkıyı, gerek dinlerken gerekse icra ederken, gitar müziğinin bir alışkanlık gibi kemiklerime kodladığı çekirdek beklenti ve formüller üzerinden değerlendiririm. Geçmiş zaman kullanmıyorum, çünkü bu alışkanlığın ha deyince bir kenara atılabileceğini düşünmüyorum. Ama evrilebiliyor, geliştirilebiliyor. Bunun için de bu alışkanlığı biraz deşmek, ardında yatan tür ve sıfatlar ötesi zevkleri ve değer yargılarını keşif ve açık etmek gerekiyor. Bu bülten de bu keşif sürecinin başka bir ayağı, bir konusu varsa bu. Parçası olduğunuz için teşekkür ederim.
 

---

Bu sayı için seçtiğim üç albümün birbiriyle bir şekilde konuştuğunu, benzer ve/ya birbirlerinin doğal uzantıları olarak görülebilecek düzlemlerinde ilerlediklerini düşünüyorum. You Are All I See, Active Child’ın ilk albümü. Albüm, İskandinavya’nın kazık çaktığı falsetto vokalli ambiyans müziğini R&B ve elektronika kokulu, Kuzey Amerika menşeli bir beste anlayışıyla yıkayıp, hatta bir de harp ve koral pasajlarla destekleyip, nasılsa doğal ve doygun duyurabiliyor. Benim için bu albümü önemli kılan şeyse, bu eklektik dağarcığın yanında tüm şarkıları çapraz kesecek ve kendi etrafında toparlayacak derecede belirgin bir argümana, elle tutulur kulakla duyulur bir ifadeye sahip olması.

Benzer bir argümanı Eivind Aarset’in Sonic Codex’inde de takip edebiliriz. Müzikten beklentileri benimkilere benzer şekilde kodlanmış kişilerin, Aarset’in deneysel işlere meraklı, Norveçli bir gitarist olduğunu duyduklarında ortamdan santim santim uzaklaşmaları beklenebilir. Normaldir de. Zira belirgin tanımlara sahip bir ses bilgisi vermeden dağılıp gitmeye yapısı gereği yatkın olan türlerin icracıları arasında seçilebilir bir fark ve/ya bir değer kriteri göstermek hayli zor olabiliyor. Ancak Aarset ilginç bir istisna, zira ismiyle müsemma Sonic Codex’in ses deneyleri en beklenmedik şekillerde derlenip toplanmış şekillerde, gitar sesinin en bilinmedik şekillerde eğilip bükülmesiyle servis ediliyor albüm boyunca.

Hamasyan, Luys i Luso
 

Active Child’ı Aarset’le konuşturan bu beklenmedik yapılar ve ifadeleri güncel olarak en iyi icra eden müzisyenlerden biri de Tigran Hamasyan’dır herhalde. Stilini kompleks katı yapılar arasında ne kaynak ne dikiş izi göstererek yaptığı geçişler üzerine bina eden Hamasyan’ın, 2015 çıkışlı Mockroot’tan beri daha genişçe bir radarda biplemeye başladığı malum. Aynı sene içinde çıkan ve belki de Mockroot’un sessiz eşlikçisi olarak görülebilecek olan Luys i Luso ise Hamasyan’ın stilistik dokunuşlarının tarih, miras ve ambiyans dolu talepkar katmanlar altına gömülmelerine rağmen sezilebildiklerinin bir göstergesi. Erivan Devlet Oda Korosu eşliğinde Ermeni müzik tarihinden klasiklerin yorumlandığı albümü You Are All I See ve Sonic Codex’le uzlaşabileceği bir ses düzlemine oturtan şey de, ustalık gerektiren bir fark ettirmezlikle oluşturulmuş ve ancak dinleyiciden gelecek zaman ve emek yatırımıyla fark edilebilecek bu yapılar, argümanlar, ifadeler.
 

---

Active Child’ın ve Kars’ta verdiği konseri kazasız belasız atlatan Hamasyan’ın yeni albümleri geçtiğimiz haftalarda yayınlandı. Aarset’in kalabalık diskografisi de 2020 başlarında bir üye daha kabul etti.

2016 çıkışlı Atmosphères, Hamasyan’la Aarset’i, Jan Bang ve 2013 yılında yayınladığı Places of Worship’i ara sıra hatırlayıp düzenli olarak dinlemeyi unuttuğum trompetçi Arve Henriksen’le bir araya getiren bir proje. Yine hayli talepkar, yine kâr payı yüksek.
 

---

Jessie Ware’in son albümü What’s Your Pleasure? 2020’nin en iyi albümü/-lerinden biri olma yolunda depar atıyor. Eşlikçi klipler de albümü daha kanlı canlı, daha sinematik bir hale getiriyor. 

Kliplerden biri için kapağa tık.

 

---

Lütfen albüm önerin. Önerilerinizi Twitter'dan ulaştırabilirsiniz.

İkinci sayıda görüşmek üzere.