🏳️🌈 Dag 16 – Wat als veiligheid geen gegeven is?
Over veiligheid heb ik al vaker geschreven deze maand en toch wil ik er nog een dag aan besteden. Omdat het zo fundamenteel is.
Veiligheid is geen luxe. Geen vanzelfsprekendheid.
Voor mensen die niet binnen de norm vallen, is veiligheid iets waar ze de hele dag bewust en onbewust mee bezig zijn. Sommigen, ook LHBTIQ+ mensen, zeggen dat ze “het onzin vinden dat het allemaal zo zichtbaar is, je wilt toch niet anders zijn?” . Wat vaak vergeten wordt, is dat zichtbaarheid géén keuze is die zomaar gemaakt wordt.
👉 Veel queer mensen willen niet per se opvallen, ze willen gewoon leven. Maar de aanpassing, het ongemak, de onveiligheid, het gevoel je steeds te moeten verhouden tot wat ‘normaal’ is, blijft onzichtbaar… tenzij je het laat zien.
Zichtbaarheid is geen aandachttrekkerij. Het is een noodkreet. Niet omdat wij ‘onszelf als anders neerzetten’, maar omdat de samenleving dat al voor ons heeft gedaan.
De meesten weten dat afgelopen januari mijn veiligheid onder druk kwam te staan. Deze jonge jongens zijn helaas niet gepakt. De ervaring, en het feit dat ik niet wist of het gericht was op mij, kwam regelmatig in mijn gedachten naar voren. Steeds minder intens, maar mijn gevoel van veiligheid was wel aangetast.
Afgelopen dinsdag werd mijn nachtmerrie werkelijkheid: het was gericht. Ze hebben door middel van een brief onder mijn ruitenwisser laten weten dat “je pijn moest krijgen omdat ik trans ben.” Deze zin, samen met nog meer hatelijke, misselijkmakende tekst, is mijn nieuwe werkelijkheid.
Wat kun jij doen? Wat kun jij bijdragen om dit te veranderen? Spreek je uit. Ongeacht je mening, je overtuigingen, je achtergrond, je afkomst, je geloof, je geaardheid, je gender… spreek je uit. Bespreek het onderwerp met je studenten, je omgeving. Niet één keer, maar steeds weer opnieuw. Hoe gedraag je je nou tegenover een ander? Waarom is agressie, bedreiging of het beperken van rechten een wens van iemand? Wat bereik je met deze keuzes?
Probeer mensen te laten inzien dat je mening geen invloed hóórt te hebben op hoe je iemand behandelt.
📣 Spreek je uit zodat in ieder geval iedereen zich veilig kan voelen. De rest volgt later. En terwijl ik dit schrijf, moet ik mezelf eraan herinneren: dit is niet normaal.
Dit mag nooit normaal worden.
Deze nieuwsbrief wordt mede mogelijk gemaakt door
www.buitengewoon-inclusief.nl