of het niet allemaal te veel is
Lieve kunstenaar,
Soms maak ik me een beetje zorgen of het niet allemaal veel te veel is.
Een album. Een concert. Een webshop. Een schrijfcursus. Een bundel.
Of het voor mij veel is, is helder (antwoord: ja het is veel), maar daar zit mijn zorg niet in.
De onrust zit hem vooral in: is het niet teveel voor de buitenwereld?
Ik begrijp heel goed dat ik heus niet zo belangrijk ben (zonder mezelf te downgraden, want zijn we niet allemaal belangrijk en onbelangrijk tegelijk?) Een print is bijv. maar een stipje in iemand bestaan evenals het volgen van stories op Instagram, en ook een concertbezoek beslaat toch echt maar 1 avond. En niet te vergeten; alles is gelukkig op vrijwillige basis. 🤓
Omdat ik mensen hoop te bereiken met m’n teksten maar vooral ook met m’n muziek, wil ik dat mijn bedrijf (webshop, cursussen) blijft bestaan. Het één versterkt namelijk het ander, qua inspiratie, financieel en deels ook in zichtbaarheid.
Ondanks dat dit gevoel van 'teveelzijn' me onrust geeft, weet ik heel helder: ik heb geen zin om mezelf kleiner of gefocuster te maken, om dit gevoel van onrust bij mezelf weg te nemen. Ik ben deze periode niet gefocust (op 1 ding) namelijk, ik doe momenteel veel. En dat is wat het is en ik wil er liever trots op zijn. Of me daar in ieder geval naar gedragen! En de periodes van rust kan ik beter gebruiken om te rusten, in plaats van te piekeren of ik teveel ben.
Hier dus een trotse opsomming van wat ik allemaal aanbied aan jou:
🧡 Ticketverkoop Als Niemand Kijkt (3 nov)
💙 LP (VINYL) Als Niemand Kijkt (pre-order)
💛 Webshop geopend (sinds vandaag!)
💜 Schrijfcursus (25 sept) (1e 50 aanmelders krijgen print)
🖤 Uitschrijven van deze nieuwsbrief als het je teveel is (is oké, kan onderaan!)
Ik ben blij dat je me leest, volgt, luistert. Ook al is het soms wat veel (of misschien is dat mijn eigen oordeel). Ik hoop dat het jou wie weet ook de vrijheid geeft om veel te zijn, te doen of te willen.
En ook al geeft het stress, ik raad het enorm aan. 🎢
Ik vroeg m’n papa of hij het naïef vond dat ik al m’n spaargeld in het concert stopte. Hij zei: het is mógelijk naïef én zo kun je zeker weten nooit spijt hebben dat je niet alles hebt gegeven. Ben liever naïef dan een spijterd, dus ik blijf het doen. 🌻
En dan duik ik nu in de “rust is ook een actie”-modus, zonder teveel te piekeren of ik teveel ben. Want ik doe al veel. Rusten is ook belangrijk en dat lukt soms (maar niet gefocust🤪).
Fijn weekend 🧡💙💚💛💜🖤
Liefs Judith