ik weet heel goed wat ik beloof, maar...
Lieve kunstenaar,
Vanochtend liep ik door de miezerige regen langs poppodium de Helling en toen zag ik het woordje ‘Artist’ op een deur (zie foto onderaan mail). Het sprak me aan. En dat ik het woord zie, dat zegt al iets. Ik wil die deur binnen lopen. 🌞
Al zo’n anderhalf jaar (en eigenlijk forever) ben ik mij aan het voorbereiden op dit woord. Om artiest te zijn, moet je muziek hebben - althans in de artiest-vorm die ik voor me zie. Mijn album is in volle gang. Stap naar voren, nog een naar voren, en weer een naar achter.
Afgelopen week zette ik een stap naar achter en daarmee een stap naar voren.
Ik dácht dat mijn tweede single heel erg af was. En dat was ie ook, maar het was niet op de goede manier. 💩
Er zat 1 zin in die mij niet lekker zat. Een zin die in samenwerking is geboren. Dat kan heel goed werken, en samenwerken is iets wat me meer brengt dan ik ooit had gedacht! Maar soms zit de balans ook in blijven luisteren naar jezelf. De zin klopte niet. Nu ben je vast nieuwsgierig over welke zin ik het heb. Hou je vast, maar niet te hard, want er is weinig shockerend.
‘’Ik trek mijn hardloopschoenen aan, maar zet mijn stappen op mentaal vlak.’’
Oké, niks aanstootgevends. Maar waarom werkt het niet voor mij? 2 redenen:
Ik draag zelden hardloopschoenen!!!!! 👠
Bij de woorden ‘mentaal vlak’ heb ik het gevoel een lezing te geven (ook tof) maar het is me net wat te weinig poëtisch.
De zin die er wél moet, is:
‘’Ik weet heel goed wat ik beloof, maar ik zet de stappen in mijn hoofd’’.
En laat ik dát nu in de praktijk niet meer willen doen. Ik wil DOEN wat ik beloof, en niet alleen in mijn hoofd. Dus ik ga het veranderen. 🌳
Het lijkt klein, 1 zin. Maar het is wezenlijk als je een kunstenaar bent. Elk detail maakt uit, het is je uiting, je kindje. En je kindje moet zichzelf kunnen zijn. Dit kindje was nog niet zichzelf. Ik had er groene ogen opgeplakt, terwijl haar gewone blauwgrijze ogen al mooi genoeg waren. Die heb ik zelf ook, gewone blauwgrijze ogen. Dit liedje moest zichzelf worden en dat deed die zin - de zin die aanvankelijk ook de eerste tekst was - voor mij.
Het lijkt klein, 1 zin. Maar als je track al volledig af is en zelfs geüpload (!), is 1 zin veranderen een hele grote actie. Je moet opnieuw de studio in, er wordt opnieuw voorbereid voor de mix, de mix wordt gedaan en er gaat ook nog een master overheen. Geloof me, dan ben je wat uren en centjes en weken (!) verder. 🎤
Duur zinnetje dus. Maar: ik zet de stappen niet meer alleen in mijn hoofd, maar in het echt. De zin behouden zou nog duurder zijn: het zou mij zelfvertrouwen kosten.
Ik ga die artiestendeur door en dan hoort dit erbij.
De achtergrond van mijn telefoon. 🌞
Ik wens je een fijn weekend. En als je een deur ziet die je aanspreekt, hoop ik dat je er doorheen gaat. 🔥
Liefs Judith
________________
Naar de shop? Hier! 3 prints voor 25 euro.
Cursus Leven als Kunstenaar? Hier! Nu voor €175,- in plaats van €347,-.